کد مطلب:122617 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:2091

شهادت و محل دفن امام حسن
امام حسن مجتبی علیه السلام در بیست و هشتم ماه صفر، سال پنجاه هجری به وسیله ی سم به شهادت رسید و همسر او جعده دختر اشعث بن قیس كندی، به دستور معاویة بن ابی سفیان، سمی را كه معاویه برای او ارسال داشته و او را تطمیع كرده بود، امام را مسموم نمود.

معاویه به جعده وعده داده بود كه صد هزار دینار به او می دهد و سپس او را به عقد فرزندش یزید درمی آورد. او هم به همین امید، دست به این كار زد و معاویه هم به وعده اش عمل نكرد و او را به عقد فرزندش یزید درنیاورد. امام مجتبی علیه السلام پس از مسموم شدن، چهل روز در بستر بیماری افتاد و سپس به شهادت رسید.

در روایات آمده است كه امام حسن علیه السلام به برادرش امام حسین علیه السلام گفت: «برادر! می دانی كه چند بار مرا مسموم كرده اند و شفا یافتم اما هرگز زهری این چنین به من خورانده نشده بود، گویی تمام كبدم را قطعه قطعه كرده است.»

امام حسین علیه السلام گفت: «چه كسی شما را مسموم كرده و قاتل شما



[ صفحه 35]



كیست؟»

امام حسن مجتبی علیه السلام فرمود: «منظورت از این سؤال چیست؟ اگر آن كسی كه تو می پنداری قاتل من باشد، خداوند با شدیدترین وضع او را مجازات خواهد نمود و اگر او نباشد، دوست ندارم بی گناهی به این اتهام مجازات شود.»

امام حسن علیه السلام در ماه صفر سال پنجاه هجری، به ملاقات خدایش شتافت و سن او 48 سال بود. [1] .

طبرانی در كتاب مجمع خود گفته: «امام حسن علیه السلام در ماه ربیع الاول سال 49 هجری به شهادت رسیده است.»

پس از شهادت امام حسن علیه السلام بنابر وصیت او، برادرش امام حسین علیه السلام متولی غسل، كفن و دفن او شد و وی را در قبرستان بقیع در كنار قبر مادربزرگش فاطمه ی بنت اسد به خاك سپردند.


[1] قول صحيح، همان 47 سال است - م.